The events occurring in Poland in 1944 are discussed here as the story of Home Army [AK] unfolds in its dramatic developments taking place during that year. Starting with south-eastern provinces the gradual Soviet incursion moved toward the north-east, and eventually to central Poland, everywhere affecting the actions of AK aimed at liberation of Poland. The ensuing conflict culminated in the Warsaw Uprising in August and September when the Soviets refused to help AK in order to promote their own choice (...) for Poland’s government. The author participated in many of the events presented, thus being able to recall them as an eyewitness. (shrink)

In an autobiographical account the author, born in 1922, describes his childhood and school years in Lublin, then briefly presents the experiences of his generation during the German occupation, devoting more space to the period 1944–1947 he spent in Soviet camps deported as a soldier of AK (Home Army).Upon his return to Poland he embarked upon professional work in publishing industry and academic study. He left Poland in 1959 resuming a teaching career at several of American universities, and publishing a (...) significant number of studies and novels. He considers freedom to be the key to his success. (shrink)

W publikacji autor analizuje powszechność wdrażania określonych kategorii innowacji w przedsiębiorstwach funkcjonujących w krajach Unii Europejskiej. Analizy dokonano w dwóch przekrojach: 1) państw członkowskich Unii Europejskiej, 2) przynależności sektorowej przedsiębiorstw. Podstawą dla tej analizy są wyniki badań kwestionariuszowych przeprowadzonych w kwietniu 2009 r. przez the Gallup Organization wśród 5034 przedsiębiorstw. Respondentami byli przedstawiciele zarządów tych przedsiębiorstw. Celem publikacji jest dokonanie statystycznej analizy odpowiedzi respondentów na temat powszechności wdrażania innowacji.

Quantum mechanics (QM) predicts probabilities on the fundamental level which are, via Born probability law, connected to the formal randomness of infinite sequences of QM outcomes. Recently it has been shown that QM is algorithmic 1-random in the sense of Martin–Löf. We extend this result and demonstrate that QM is algorithmic $$\omega$$ -random and generic, precisely as described by the ’miniaturisation’ of the Solovay forcing to arithmetic. This is extended further to the result that QM becomes Zermelo–Fraenkel Solovay random on (...) infinite-dimensional Hilbert spaces. Moreover, it is more likely that there exists a standard transitive ZFC model M, where QM is expressed in reality, than in the universe V of sets. Then every generic quantum measurement adds to M the infinite sequence, i.e. random real $$r\in 2^{\omega }$$, and the model undergoes random forcing extensions M[r]. The entire process of forcing becomes the structural ingredient of QM and parallels similar constructions applied to spacetime in the quantum limit, therefore showing the structural resemblance of both in this limit. We discuss several questions regarding measurability and possible practical applications of the extended Solovay randomness of QM. The method applied is the formalization based on models of ZFC; however, this is particularly well-suited technique to recognising randomness questions of QM. When one works in a constant model of ZFC or in axiomatic ZFC itself, the issues considered here remain hidden to a great extent. (shrink)

In attempting to establish a correspondence between the content of historical narrative and that of past facts, F. R. Ankersmit identifies a "mechanism" which enables one to arrive at a narrative representation of the past. He asserts that the mechanism cannot be called a "translation," since the correspondence is indirect. Narrative is, however, closer to the truth than he has stated. Historical narratives can be evaluated on their proximity to the truth by the degree of their coherence. Coherence can be (...) judged on two criteria: the kind of temporal content and the kind of conceptual organization of the worldview of the annalist. The chronicle emerged in the late Middle Ages. Temporally, the chronicler uses retrospection to introduce causal links in a chain of events. The worldview of the chronicler provides the conceptual organization. Strictly historical narratives took form in the nineteenth century and have a temporal organization which is both retrospective and prospective. The control of the theoretical organization of a narrative by an historian can be said to be one of the fundamental rules whereby historiography becomes a more and more coherent and integrated presentation of the past. (shrink)

S. Jakowski introduced the discussive prepositional calculus D 2as a basis for a logic which could be used as underlying logic of inconsistent but nontrivial theories (see, for example, N. C. A. da Costa and L. Dubikajtis, On Jakowski's discussive logic, in Non-Classical Logic, Model Theory and Computability, A. I. Arruda, N. C. A da Costa and R. Chuaqui edts., North-Holland, Amsterdam, 1977, 37–56). D 2has afterwards been extended to a first-order predicate calculus and to a higher-order logic (cf. the (...) quoted paper). In this paper we present a natural version of D 2, in the sense of Jakowski and Gentzen; as a consequence, we suggest a new formulation of the discussive predicate calculus (with equality). A semantics for the new calculus is also presented. (shrink)

Recently the cosmological evolution of the universe has been considered where 3-dimensional spatial topology undergone drastic changes. The process can explain, among others, the observed smallness of the neutrino masses and the speed of inflation. However, the entire evolution is perfectly smooth from 4-dimensional point of view. Thus the raison d’être for such topology changes is the existence of certain non-standard 4-smoothness on R4 already at very early stages of the universe. We show that the existence of such smoothness can (...) be understood as a byproduct of the quantumness of the origins of the universe. Our analysis is based on certain formal aspects of the quantum mechanical lattice of projections of infinite dimensional Hilbert spaces where formalization reaches the level of models of axiomatic set theory. (shrink)

Lo studio che presentiamo si muove nell'ambito personaHstico e piu particolarmente nel'ambito del personalismo sviluppato in Polonia sulla base dell'influsso che ha avuto J. Maritain. Come accenna R. Buttiglione, in Polonia si ritrovano due correnti principali del tomismo rinnovato sulla base dell'influsso del personalismo: la prima e la corrente del tomismo tradizionale e la seconda e la corrente del tomismo esistenziale. Il piu eminente rappresentante della prima corrente e M. A. Krąpiec che sviluppa il concetto del tomismo tradizionale, chiamato da (...) R. Buttiglione il tomismo trascendentale. Secondo R. Buttiglione questa sarebbe l'ala piu conservatrice del rinnovamento tomistico in Polonia. Invece il rappresentante piu eminente della seconda corrente piu progressista nello sviluppo tomistico in Polonia era K. Wojtyla, l'attuale Sommo Pontefice Giovanni Paolo II. Questa corrente che sviluppava il tomismo esistenziale, si caratterizzava per la possibilita di rinnovare il tomismo o il personalismo tomista con le filosofie moderne e particolarmente con la fenomenologia. (shrink)

We consider structures of the form, where Φ and Ψ are non-empty sets and is a relation whose domain is Ψ. In particular, by using a special kind of a diagonal argument, we prove that if Φ is a denumerable recursive set, Ψ is a denumerable r.e. set, and R is an r.e. relation, then there exists an infinite family of infinite recursive subsets of Φ which are not R -images of elements of Ψ. The proof is a very elementary (...) one, without any reference even to e.g. the -theorem. Some consequences of the main result are also discussed. (shrink)

Dnia 2 czerwca zmarł w Warszawie Jerzy Pelc, założyciel oraz wieloletni redaktor „Studiów Semiotycznych”. Przez prawie pół wieku troszczył się On o to, aby na ich łamach ukazywały się wspomnienia pozgonne upamiętniające polskich i zagranicznych uczonych semiotyków. Wspomnienia te albo pisał sam, albo prosił o ich napisanie osoby najlepiej znające dorobek i działalność naukową zmarłego. Jego odejście postawiło nas wszystkich w sytuacji niemożliwej: sam nie może być autorem wspomnienia, a tylko On mógłby kompetentnie napisać kilka słów o swoim ogromnym (...) dorobku naukowym [...]. (shrink)

Introduction La présente bibliographie a été constituée sur la base de celle parue en 1995-1996, sous le titre de “Bibliografia podmiotowa i przedmiotowa Profesora Jerzego Kalinowskiego”, Summarium 24-25 (44-45), Lublin, 1995-1996, elle-même inspirée, en ce qui concerne les années antérieures à 1983, de la bibliographie établie par R. Bozzi, La logique deontica di Georges Kalinowski, Naples, 1984, 193-204. Nous l’avons completée par...

We prove a 0-1 law for the fragment of second order logic SO over parametric classes of finite structures which allow only one unary atomic type. This completes the investigation of 0-1 laws for fragments of second order logic defined in terms of first order quantifier prefixes over, e.g., simple graphs and tournaments. We also prove a low oscillation law, and establish the 0-1 law for Σ14 without any restriction on the number of unary types.

A formal language is positional if it involves a positional connecitve, i.e. a connective of realization to relate formulas to points of a kind, like points of realization or points of relativization. The connective in focus in this paper is the connective “R”, first introduced by Jerzy Łoś. Formulas [Rαφ] involve a singular name α and a formula φ to the effect that φ is satisfied relative to the position designated by α. In weak positional calculi no nested occurences (...) of the connective “R” are allowed. The distribution problem in weak positional logics is actually the problem of distributivity of the connective “R” over classical connectives, viz. the problem of relation between the occurences of classical connectives inside and outside the scope of the positional connective “R”. (shrink)

صدر عن المركز العربي للأبحاث ودراسة السياسات كتاب الكشف والبيان عن أوصاف خصال شرار أهل الزمان الذي ألّفه محمد الحافظ بن حسين الصيداوي النجار وحقّقه مهند مبيضين. ويُعدّ هذا الكتاب من أدب المواعظ والأخلاق والتاريخ، وقد جمع فيه صاحبه ثقافة أدبية ودينية واسعة مكّنته من صوغ النص بلغة محكمة منضبطة، وبطريقة منظمة. يأخذنا المؤلف في كتابه إلى دمشق خلال النصف الأول من القرن الثامن عشر، ويصلنا بها حتى عام 1172هـ (1758م). ويُعدّ كلٌّ من الناس والمدينة مدارَ التأليف في هذا الكتاب (...) الذي يبحث فيه مؤلفه عن المجتمع الأمثل والزمان الخالي من الفساد. لكنّ البحث عن شكل أفضل للمجتمع ليس دافع التأليف الوحيد بالنسبة إلى المؤلف؛ فدمشق تستحق زمانًا أفضل مما كانت عليه في عصره الذي جعل الناس سبب سوئه، وهي عنده الظرف والناس هم المظروف، فإنْ صلح المظروف صلح زمان المدينة؛ لذلك نجده يذكّر بدمشق وفضلها وفضائلها. (shrink)

The quest for effective medicines is very old. In modern times two important tools have been developed to evaluate efficacy of drugs: superiority and non-inferiority types of clinical trials. The former tests the null hypothesis of μ (the difference between a tested drug and comparator) ≤ 0 against μ > 0; the latter tests the null hypothesis of μ ≤ - Δ against, μ > - Δ, where Δ is the clinical difference from the comparator. In a superiority trial, a (...) new drug is tested against a placebo; in a non-inferiority trial, a new drug is tested against active treatment. In this paper, arguments are presented to show that a superiority trial against a placebo is scientifically sound but ethically unacceptable, whereas a non-inferiority trial against active treatment is ethically sound but scientifically not reliable. Switching from a superiority type of trial with placebo to a non-inferiority trial with an active-control — following the latest revision of Declaration of Helsinki — is in practice switching from the violation of the uncertainty principle to uncertainty of results. Given human and financial resources, it appears an academic question as to which is more unethical: to violate patients’ rights or to produce results without scientific value. All presented considerations lead to the conclusion that the use of a superiority trial of design with an active control instead of placebo will satisfy scientific needs, expectation of patients, and the ancient quest for effective medicines. In the era of Good (Clinical, Laboratory, Manufacture) Practice, the attention of those performing clinical trials is focused on the procedure, not always on its essence. However even the excellent performance of a trial which is not worth doing is fruitless. (shrink)

Artykuł ma charakter polemiczny – wyraża wątpliwość wobec potocznego przekonania, że materialne pozostałości po społeczeństwach minionych, skoro są jedynym o nich źródłem informacji, mówią „same za siebie”. Przekonanie to znajduje wsparcie w upowszechniającym się ostatnio w humanistyce światowej i europejskiej ukierunkowaniu badań nad kulturą materialną. Istotą owego ukierunkowania - jak twierdzą jego zwolennicy posługujący się hasłem „powrotu do materialności” lub „powrotu do rzeczy” - jest osłabienie czy wręcz wyeliminowanie nieuzasadnionej asymetrii między ludzkimi działaniami intencjonalnymi a nie-ludzkim, materialnym światem relacji przyczynowych. (...) Jednakże odczytywanie pradziejów z uporządkowanych przez archeologa materialnych wytworów jest ich odczytywaniem w języku wspólnotowym, a więc takim, w którym nadana została owemu zbiorowi wytworów treść dziejowa. Treść dziejowa uporządkowanego na muzealnej wystawie zbioru wytworów to rezultat uzgodnień wspólnotowych, literalne odniesienie przedmiotowe, „widziany społecznie” fragment rzeczywistości minionej, jej ujęcie z punktu widzenia akceptowanego kulturowo wcześniejszego zespołu stwierdzeń. Bez uzgodnień w języku wspólnotowym nie jest możliwe nadanie treści dziejowej porządkującej materialne wytwory, tak jak nie jest możliwe jej odczytanie bez znajomości języka wspólnotowego. Beduini czy australijscy aborygeni - przykładowo - nie uczestniczą w „umeblowaniu” świata kultury zachodniej, a więc bez znajomości jego języka wspólnotowego nie są w stanie odczytać treści dziejowej ze zbioru wytworów przedstawiającego ową treść. Język wspólnotowy ma charakter przedustawny; w sensie logicznym wyprzedza zarówno nadawanie materialnym wytworom treści dziejowej, jak i jej odczytanie przez odbiorcę. Materialne przedmioty, podobnie jak i miniona rzeczywistość, w której funkcjonowały, łączą się nierozerwalnie z kontekstem myślowym badacza, z jego kontekstem kulturowym. W związku z tym oddzielenie ich obiektywnego charakteru od kontekstu kulturowego, za pośrednictwem którego są one postrzegane, okazuje się niemożliwe. Nie jest więc możliwe oddzielenie rzeczy od naszego sposobu myślenia o nich. Przedmioty materialne w sensie przyrodoznawczym same w sobie nic nam nie mówią. „Tylko my to robimy” - by użyć sformułowania R. Rorty’ego. Główna teza artykułu ugruntowana jest więc w dokonaniach takich myślicieli jak: Kazimierz Ajdukiewicz, Jerzy Kmita, Hilary Putnam czy Willard Van Orman Quine. Upowszechniające się dziś urzeczowienie badań nad kulturą jest wyrazem mityzacji sposobu myślenia najbardziej czytelnego w kulturze popularnej, a polegającego z jednej strony na antropomorfizowaniu świata natury, z drugiej zaś na równoczesnej reifikacji kulturowego obrazu świata. (shrink)

Social conditions of race and class continue to combine in ways that raise systemic questions about the adequacy and legitimacy of liberal, capitalist democracy in America. More radical alternatives, however, are still generally held to be irrelevant in the American context. The following is an effort to correct this widespread misrepresentation of socialism’s relevance to America generally, and to matters of race in particular. I consider the work of C.L.R. James who, fifty years ago, developed a class-oriented, explicitly Marxist theory (...) in which the aspirations and struggles of African-Americans were given a central place, both analytically and politically. (shrink)

Autor niniejszego artykułu stawia tezę, iż w _Biblii Paulistów_, w szczególności zaś w tłumaczeniu Ewangelii i Psalmów, zastosowano tylko pozornie „język współczesny”, gdyż jej tekst w wielu wypadkach zapożycza pełne frazy z _Biblii Tysiąclecia_. Powstaje w ten sposób pewna hybryda językowa, mieszająca język potoczny i już utrwalony tradycją „polski styl biblijny”. Tezę tę ilustrują liczne przykłady oparte o analizowany tekst. Kolejną poruszaną kwestią jest teoretyczna i praktyczna zasadność samego faktu sięgania po język współczesny, a w istocie po język potoczny w (...) przekładzie Pisma Świętego. Z teoretycznego punktu widzenia jest to jednoznacznie sprzeczne z tradycją wyznaczoną przez _Wulgatę _św. Hieronima, którego przekładowy język naruszał kanony łaciny cycerońskiej (a więc języka naturalnie brzmiącego dla ówczesnego wykształconego odbiorcy) w trosce o jak największą wierność wobec oryginału. Święty Hieronim zderzał łacinę ze strukturami składniowymi języka hebrajskiego, w wyniku czego powstała pewna nowa jakość, odbierana jeszcze długi czas później jako „dobroczynny zgrzyt językowy” (sformułowanie A. Bermana), prowadzący również do poszerzenia zasobów języka docelowego. Ta zasada została przyjęta w późniejszych katolickich przekładach Biblii, w tym w przekładzie ks. Jakuba Wujka, i odrzucona dopiero przez nową tradycję protestancką zainaugurowaną przez Marcina Lutra. Z praktycznego natomiast punktu widzenia wolno zadać pytanie o duszpasterską skuteczność używania takiego języka i sięganie do tradycji protestanckiej w sytuacji, gdy kościoły protestanckie Europy pustoszeją mimo propozycji „chrześcijaństwa ułatwionego”. (shrink)

II concetto della persona umana secondo Karol Wojtyła si deve vedere sullo sfondo della moderna antropologia filosofica, la cui nota caratteristica e di considerare l'uomo come unita corporale-spirituale, contrariamente alla concezione tradizionale - come essere composto di anima e di corpo. Da questo risulta che l'accento si sposta dalle concezioni dualistiche dell'uomo alle concezioni unitarie. In questa concezione non si livella la differenza tra l'anima e il corpo, ma solo si presenta in altro modo il rapporto tra loro.